Erfgoed van de week: De Bokkerijder

“In Museum Henriëtte Polak staat in de grote zaal een klein bronsje, waar menig bezoeker misschien nogal achteloos aan voorbij zal lopen: ‘De Bokkerijder’ van Gerrit Bolhuis, uit 1957. Een bescheiden beeldje met een uitstraling die je wel verlegen kunt noemen. Statisch en inderdaad niet erg opvallend. Zeker in vergelijking met de dynamische schaatsenrijder van Piet Esser ernaast. Tóch is het een stukje vakwerk van de bovenste plank”, aldus Frans Verheijen. Deze vrijwilliger, rondleider en gastheer van het museum deelt graag zijn favoriete “Erfgoed van de week”.

“Enigszins impressionistisch geboetseerd, met een treffend gevoel voor vorm en karakteristiek, het detail ondergeschikt gemaakt aan het totaal maar subtiel aanwezig. De smal sporende bok met zijn volumineuze grasbuik en kapstokachtige ruggengraat. Een pezige sterkte die met ogenschijnlijk gemak de nogal sullige mens draagt. ‘Voetjes van de grond, want zitten kost minder energie dan lopen’, lijkt deze tevreden te denken”, beschrijft Verheijen. “Het is een beeldje dat uitnodigt om er omheen te lopen. Dan komt het contrast tussen staan en hangen, bol en plat pas goed tot uiting. Het is eigenlijk een heel intiem beeld, dat zich in de huiskamer wellicht beter op zijn gemak zou voelen dan in het museum. Dat geldt voor veel werken uit dezelfde periode. Niet het maken van spectaculaire kunst lijkt het doel, de werken zijn eerder een logisch gevolg van het ontdekken van de verschijningsvorm van de ons omringende wereld. Daarbij is waarneming weliswaar het uitgangspunt, maar evenzo onderzoek van het gekozen materiaal, en mogelijkheden en grenzen hiervan. Deze combinatie maakt kunst uit deze tijd voor mij zo spannend, maar ook zo toegankelijk. Volgens mij heeft dit beeld eigenlijk geen uitleg nodig. Of het zou moeten zijn om de argeloze voorbijganger even stil te laten staan…”

(afbeelding: Gerrit Bolhuis, De Bokkerijder, 1957, collectie Museum Henriette Polak)