“Tellen en doelen stellen. Zo zit ik in elkaar”
Een gesprek met Jan Kasperink over het project Scannen Bouwvergunningen
In februari (2021) werd ook de laatste archiefdoos met Warnsveldse bouwtekeningen door de scanner getrokken. Daarmee kwam er een einde aan een uiterst succesvol project dat twee jaar duurde. Alle dossiers met bouwvergunningen en -tekeningen van Zutphen en Warnsveld tot het jaar 2010 zijn nu digitaal beschikbaar. In dit interview met Jan Kasperink, de motor van het project, blikt het Erfgoedcentrum Zutphen terug op deze periode.
Weet jij uit je hoofd hoeveel scans je hebt gemaakt?
“Daar vraag je mij wat. Ik denk een paar honderdduizend, misschien meer dan 200.000? Ik had geen aandacht voor die cijfers en concentreerde mij op de scans zelf.” (Jan is té bescheiden: vermoedelijk zijn dit er maar liefst 700.000!)
Wij kennen je als een optimistische collega. Heb je geen enkele keer eens gedacht: nou heb ik er genoeg van? Je kijkt wel tegen bijna 200 meter archiefdozen aan!
“Nee, totaal niet. Ik ben erg gestructureerd en stel mijzelf steeds doelen. Ik reken op maandag uit wat ik op vrijdag klaar moet hebben. Zo reken ik dan uit hoelang ik in totaal met een project bezig ben. Ik heb altijd zo gewerkt, ook bij mijn vorige werk. Tellen en doelen stellen, zo zit ik in elkaar.”
De serie bouwvergunningen bevat ook tekeningen van gesloopte woningen of van schuurtjes. Kon je je in alle gevallen ook voorstellen dat een dossier ooit nog gebruikt gaat worden? Of sluit je je voor zo’n vraag af?
“Ik nam alles serieus. Het kan best zijn dat iemand toch zo’n dossier opvraagt. Het is niet aan mij om dat te bepalen. Bovendien keek ik ook niet vaak in de dossiers zelf. De aandacht moest toch bij het scanproces blijven.”
De bouwvergunningen zijn de afgelopen decennia intensief gebruikt. Veel papieren zijn gescheurd en gekreukt. Hoe ging je daar mee om?
“Ik herstelde het papier zelf. Bij de repro (de werkplek van Jan) hebben wij daar speciale tape voor dat geen zuur bevat. Ik kende dat trucje wel van mijn vorige werk. Je moet zorgen dat het papier netjes door de scanner gaat, anders trek je de modellen kapot. Modellen, zo noemden wij dat in de grafische wereld.”
Je bent bijna twee jaar lang dagelijks aan de scanner gestaan. Droomde je er wel eens van?
(Jan lacht) “Welnee. Nou…in het begin wel. Alleen de eerste week.”
Net als papier zijn scans beperkt houdbaar, er zit slijtage op digitale bestanden. Frustreert zo’n gedachte jou? Of baart jou dat zorgen?
“Nee, helemaal niet. Ik heb een groot vertrouwen in techniek. Je moet zorgen voor goede en veelvuldige back-ups. Volgens mij kunnen wij dan nog honderden jaren door met de scans die ik heb gemaakt.”
Er ontstaat een gesprekje over Jans fascinatie voor techniek en digitalisering. Jan deed een hobbycursus elektronica en leerde computerprogrammeren. Als hij straks met pensioen gaat, probeert hij nog meer grip te krijgen op die elektrotechniek en dan vooral de nieuwe digitale aspecten daarvan.
Dagelijks sleepte je een bolderkar met dossiers van het stadhuis naar de Spiegelstraat. Werd je wel eens aangesproken over je vracht?
“Eén keertje maar. Ik vertelde met welke klus ik bezig was. Die ritjes vond ik erg leuk. Ze zorgden voor een welkome afwisseling bij mijn werk.”
Hoe kijk je terug op het project?
“Ik vond het een leuk project. Wel anders dan ik had verwacht, want ik dacht eerder aan beeldbewerking. Bij mijn vorige werk was dat heel belangrijk. Bij dit werk was dat onderdeel toch minder aanwezig. Door het soort materiaal hoefde ik wat minder verfijnd te werken. De papieren moesten ‘authentiek door de scanner heen’, om het zo maar eens te zeggen.”
Het interview met Jan duurde niet lang. Uiterst vriendelijk gaf Jan antwoord op de vragen. Net als bij zijn scanwerk, zijn z’n antwoorden beslist en gestructureerd. “Jan de scanman” heeft een prachtklus afgeleverd.
Jan Kasperink
Jan Kasperink (65) werkte 16 jaar lang bij een uitgeverij. Nadat de uitgeverij failliet ging, zat hij enkele jaren zonder werk. Via GelreWerkt! kwam Jan in 2019 op het spoor van een nieuw scanproject bij de gemeente Zutphen. De aanstelling van Jan past in het zogenaamde SROI-principe (social return on investment) waarbij extra werk(ervarings)plaatsen worden gecreëerd voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
Jan mag dan worden beschouwd als de motor van het project, zonder de hulp van anderen was deze klus natuurlijk nooit geklaard. Dank gaat uit aan allen die bijgedragen hebben aan het project, in het bijzonder GelreWerkt! en de afdeling Repro van de gemeente Zutphen. Het project was een samenwerking tussen de afdelingen Documentair Informatiebeheer (DIB) en het Regionaal Archief Zutphen (RAZ).
Meer informatie
- Wat is een e-depot?
- Informatieblad bouwvergunningen
- Alle bouwvergunningen gemeente Zutphen tot 2010 voortaan bij Regionaal Archief Zutphen
- Zutphense bouwdossiers 1990-2010 nu digitaal
- Digitale bouwdossiers Lochem en Zutphen groot succes
- 60.000 Lochemse bouwdossiers zijn nu digitaal te raadplegen bij Erfgoedcentrum Zutphen
Naar het E-loket bouwvergunningen