Erfgoedvrijwilliger Ronald Dingshoff: “Ik wil alles zo restaureren dat het mooi en behouden blijft”
Bij erfgoedcentrum Zutphen werken vele vrijwilligers. In deze nieuwsbrief willen we ze graag in het zonnetje zetten. We spraken met Ronald Dingshoff, metaalrestaurator bij Team Archeologie.
Door Lisette Eindhoven
Het eerste wat opvalt in het kleine werkkamertje van Ronald op het metaallab, zijn de microscoop en de grote slangen. De slangen zorgen voor een goede afzuiging van het metaalstof en eventuele chemische middelen en met de microscoop levert Ronald precisiewerk. Hij is nu bezig met de restauratie van een ijzeren flensmes (looiersmes, soort slachtmes) uit ca. 1650, gevonden bij Huize Sint Elizabeth en een vooroorlogse zinken klok, gevonden op de Deventerweg.
Oorspronkelijk werkte Ronald in de zorg, maar toen hij daarmee moest stoppen, ging hij bij de dienst Archeologie kijken. Hij had altijd al belangstelling voor archeologie. “Jaren geleden ontdekte ik in het centrum van Amersfoort een stuk stadsmuur en een stapel skeletten.” Inmiddels is Ronald al zo’n 22 jaar vrijwilliger bij Team Archeologie. “Ze krijgen me hier niet meer weg”, lacht hij.
“Ik begon ooit met de restauratie van aardewerk, keramiek en glas. Maar omdat ik vond dat de gemeente veel geld besteedde aan een bedrijf voor metaalrestauratie stelde ik voor om zelf te proberen dat op te zetten. Ik wist er nog helemaal niets van, maar ik kreeg er als vrijwilliger alle ruimte voor.” Tegenwoordig helpt Ronald met heel veel plezier zijn collega-vrijwilligers.
Vooral restaureren van ijzer vindt hij een uitdaging, omdat het vaak van slechte kwaliteit is. Alle metaal wordt omkeerbaar gerestaureerd en eens in de vijf jaar controleert de dienst of de gerestaureerde voorwerpen in het depot nog in orde zijn. “Dit flensmes viel uit elkaar. Ik verwijder de oude restauratie met een kleine frees en zet het mes met een speciale lijm weer in elkaar. Ik wil alles zo restaureren dat het mooi en behouden blijft”, zegt Ronald.
Ronald gaat elke middag met veel plezier aan de slag. “Binnen het overwegend jonge team hangt een hele fijne sfeer. Iedereen, vrijwilliger of betaald, wordt gewaardeerd om zijn of haar kennis en kunde en krijgt bepaalde verantwoordelijkheden”, zegt Ronald. “Ik heb alle vrijheid om in mijn eigen tempo te werken. En vanwege mijn gezondheid is dat best belangrijk. Ik moet uitkijken dat ik niet teveel doe omdat het zo leuk is.” Ronald heeft genoeg plannen voor de toekomst: “Ik ben me nu aan het inlezen op botrestauratie”, zegt hij enthousiast.