Wij werken samen met de Walburgiskerk

Kees Vos WalburgiskerkOp dit moment is de reizende tentoonstelling van het Erfgoedcentrum Zutphen, 1572, de geboorte van Nederland, op de derde en laatste locatie aangekomen: de Walburgiskerk. Deze reis begon eerder dit jaar in de Sint-Janskerk en werd groter toen hij in de Burgerzaal te zien was en in deze prachtige Walburgiskerk zijn de laatste bijzonderheden uit dat jaar toegevoegd.

Om eens te horen hoe de samenwerking met het Erfgoedcentrum tot stand is gekomen sprak erfgoedvrijwilliger Margreet Keijzer met Kees Vos, bestuurslid Stichting Walburgiskerk Zutphen. “De kerk werd in 2016 eigendom van de stichting Oude Gelderse Kerken. Dit historische gebouw herbergt vele schatten, een oude kettingbibliotheek en het Baderorgel zijn er maar een paar voorbeelden van. De kerk met zijn erfgoed is ook onderdeel van het Grootste Museum van Nederland. Het doel is nu om de kerk te exploiteren, en veel meer open te zijn. De mensen het verhaal van de kerk vertellen en met de gidsen die elk ook hun eigen verhaal inbrengen, komen de bezoekers veel te weten over dit historische gebouw. We hebben in de begintijd van de stichting gekeken naar wat we extra voor het voetlicht konden brengen. Maar we hadden niet de mensen en de middelen om zelf dingen te ontwikkelen. Dus we kijken wat er wordt aangeboden en beslissen of het wel of niet past binnen het gebouw. Het gebouw is niet meer specifiek voor de kerkgangers, maar voor het hele publiek, iedereen is hier welkom”, vertelt Vos.

“De kerk is sterk afhankelijk van andere partijen om mee samen te werken en die samenwerking hebben we de afgelopen jaren zien groeien. Zoals met het Erfgoedcentrum, de Historische Vereniging en de gemeente die ons steeds meer als vanzelfsprekend weten te vinden. We koesteren die samenwerking. Natuurlijk moet je aan elkaar wennen. Met wie heb ik te maken, worden afspraken nagekomen? We hebben elkaars nummer nu in de telefoon staan.”

1572, de geboorte van Nederland

Toen Hendrik Haafkens van het Erfgoedcentrum Zutphen dan ook vroeg of de expositie 1572, de geboorte van Nederland, hier mocht komen was dat meteen akkoord, geen punt van discussie. “Ik zie tot mijn grote plezier dat die samenwerking gewoon meer vorm krijgt. Nu ook met deze expositie, dat willen we uitbreiden.”
De Walburgiskerk was een belangrijke en centrale plek in Zutphen. Een herinnering aan 1572 is een ingemetselde kogel. Het is een verhaal dat, evenals dichtgemetselde deuren ter bescherming van bijzondere boeken, nu past bij de expositie. Onder de topstukken die zijn toegevoegd is een brief van Willem van Oranje. De gidsen die rondleidingen in de Librije en kerk verzorgen kunnen hier meer over vertellen. De expositie blijft tot en met 3 december in de Walburgiskerk en is op dinsdag tot en met zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur te bezoeken.

Ramp & Veerkracht

Een ander bijzonder evenement is de voorstelling Zutphen 1572: Ramp & Veerkracht. Dit muziektheater zal te zien zijn van 20 tot 30 oktober in 9 voorstellingen. “Er kwam hier iemand met een idee. ‘We willen met zoveel mogelijk mensen uit Zutphen hier een voorstelling gebaseerd op 1572 neerzetten. Mag dat hier?’” vertelt Vos. Hij beschrijft dat er acteurs, orkest, dans en koorzang zal zijn in deze voorstelling. Een multimediaal evenement waarvoor in de kerk een tribune met 300 zitplaatsen wordt geplaatst. “Daar moest wel even wat voor geregeld en verschoven worden in de agenda.” De historische kerk leent zich uitstekend voor de herdenking en viering van het jaar 1572, nu 450 jaar geleden. “Het zou mooi zijn als elk van de 9 voorstellingen de 300 zitplaatsen gevuld zijn”, besluit Vos, die al enthousiast is.
Voor dit muziektheater dat geschreven is door Peter te Nuyl, is geput uit recent historisch onderzoek. Is alles wat op school wordt geleerd over de periode rond 1572 echt wel zo gegaan? Of was het nepnieuws? Wat zegt de geschiedenis over onze hedendaagse maatschappij? Een verrassende voorstelling gemaakt door ruim 100 professionele- en amateurkunstenaars en tal van vrijwilligers achter de schermen. De presentatie is in handen van Harm Edens, Johanette Zomer neemt de sopraanpartij voor haar rekening.